Avrupa Birliği maliye bakanları vergi kurallarında reform yapılması konusunda anlaşmaya vardı.
Yeni değişikliklerle birlikte AB ülkeleri kamu borçlarını azaltmak için daha fazla zamana sahip olacak ve bütçe konsolidasyonu sırasında bile kamu yatırımlarına teşvik sağlayabilecek.
Pandeminin ardından üye ülkelerin borç seviyelerinin rekor seviyelere ulaşması, iklim, sanayi politikaları ve Avrupa Birliği’nin güvenlik hedefleri nedeniyle ülkelerin yeni harcamalara katlanmak zorunda kalması reformu kaçınılmaz hale getirdi.
Hollanda Maliye Bakanı Sigrid Kaag, “AB vergi kuralları konusunda iyi bir anlaşmaya vardık. Bu anlaşma, reformları teşvik eden, yatırımları kolaylaştıran ve üye devletlerin özel durumlarına uyum sağlayan vergi kuralları sağlıyor” dedi.
Yeni kurallar, Almanya’nın başını çektiği temkinli AB ülkelerini memnun etmek için bir hükümetin karşılaması gereken minimum ortalama açık ve borç azaltma miktarlarını belirliyor.
Ancak genel olarak yeni düzenlemeler önceki çerçeveye göre daha esnektir ve başta Fransa olmak üzere güney ülkelerinin çoğu için bir faydaya işaret etmektedir.
Anlaşma yasalaşmadan önce Avrupa Parlamentosu ile müzakere edilecek. Bazı detaylar değişebilirken kural şemasının değişmesi pek mümkün görünmüyor.
Gelecek yılın ulusal bütçeleri 2023’ün başlarında kararlaştırılacağı için anlaşmanın 2024’te AB maliye politikası üzerinde hiçbir etkisi olmayacak.
Kamu borçları daha uzun vadeye yayılacak
Anlaşma, İstikrar ve Büyüme Paktı adı verilen AB’nin mali kurallarındaki dördüncü reformdur ve kamu borcunu sınırlandırarak ortak para biriminin değerini desteklemeyi amaçlamaktadır.
Avrupa Merkez Bankası’nın para politikasını dengelemek amacıyla tek bir AB maliye politikasının yerini alan anlaşma, AB’nin GSYİH’nın yüzde 3’ü kadar bütçe açığını ve GSYİH’nın yüzde 60’ı kadar kamu borcunu sürdürmesini öngörüyor.
Eski kurallar, yüksek borçlu bir ülkenin, GSYİH’nın %60’ının üzerindeki borç fazlasını yılda 1/20 oranında azaltmasını gerektirirken, yeni kurallar, ülkenin her yıl GSYİH’nın yalnızca minimum %1’i kadar azaltmasını gerektiriyor.
Örneğin eski kurallara göre İtalya, kamu borcunu her yıl milli gelirin %4’ü kadar azaltmak zorundaydı.